Выступ Кравец Аляксандры Яўгеньеўны, загадчыка аддзела краязнаўства і патрыятычнага выхавання ўстановы адукацыі «Рэспубліканскі цэнтр экалогіі і краяхнаўства» на секцыі па праваслаўным краязнаўстве Шостых Беларускіх Калядных чытанняў.
Краязнаўства актыўна ўключаецца ў сістэму навучання і выхавання моладзі.
Планамерная, сістэмная, творчая работа педагогаў з выкарыстаннем разнастайных сродкаў краязнаўчай дзейнасці дае свой плён.
Педагагічныя намаганні скіраваны на тое, каб выхаваць у дзяцей павагу да гістарычнага мінулага сваіх продкаў, беражлівыя адносіны да народнай памяці, традыцый і да тых людзей, якія сваёй дзейнасцю ўзбагацілі нацыянальную і агульначалавечую культуру.
Перад педагогамі стаіць задача не толькі даць веды і ўменні, якія паспрыяюць фарміраванню адпаведных прынцыпаў і ідэалаў, але і развіваць асобасныя духоўныя якасці навучэнцаў.
Кожны край мае сваю гісторыю, самабытную і непаўторную матэрыяльную і духоўную спадчыну. Краязнаўчая дзейнасць дае магчымасць навучэнцам далучыцца да спадчыннага скарбу сваіх продкаў.
У сістэме адукацыі Рэспублікі Беларусь склалася цэласная сістэма краязнаўчай работы на ўсіх узроўнях адукацыі, неад’емнай часткай якой з’яўляецца праваслаўнае краязнаўства.
Розныя формы і метады дзейнасці ў рамках праваслаўнага краязнаўства скіраваны на реалізацыю асноўных задач фарміравання ў навучэнцаў ведаў аб матэрыяльных і духоўных адметнасцях праваслаўнай культуры роднага краю, асэнсавання гэтых каштоўнасных арыенціраў, садзейнічання развіццю ўмення арыентавацца ў полікультурным акаляючым асяроддзі.
Важным фактарам рэалізацыі гэтых задач з’яўляецца арганізацыя мэтанакіраванага і плённага ўзаемадзеяння ўстаноў адукацыі з Беларускай Праваслаўнай Царквой на аснове Праграмы супрацоўніцтва паміж Міністэрствам адукацыі Рэспублікі Беларусь і Беларускай Праваслаўнай Царквой і адпаведна – устаноў адукацыі з мясцовымі прыходамі (на рэгіянальных узроўнях). Праграма супрацоўніцтва накіравана на аб’яднанне намаганняў органаў кіравання адукацыяй, устаноў адукацыі, рэлігійных і грамадскіх арганізацый для выкарыстання патэнцыялу праваслаўных традыцый і каштоўнасцяў у фарміраванні асобы. На аснове рэспубліканскай праграмы супрацоўніцтва распрацоўваюцца рэгіянальныя.
Прававымі асновамі арганізацыі ўзаемадзеяння ўстаноў адукацыі са структурамі Беларускай Праваслаўнай Царквы з’яўляюцца: Канстытуцыя Рэспублікі Беларусь, Кодэкс Рэспублікі Беларусь «Аб адукацыі», Закон Рэспублікі Беларусь «Аб свабодзе сумлення і рэлігійных арганізацыях» (у рэдакцыі закона ад 31 кастрычніка 2002 г. № 137, арт. 9,) Пагадненне Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь і Беларускай Праваслаўнай Царквы, Палажэнне аб парадку, умовах, змесце і формах узаемадзеяння ўстаноў адукацыі з рэлігійнымі арганізацыямі ў пытаннях выхавання навучэнцаў, зацверджанае пастановай Савета Міністраў Беларусь ад 24 чэрвеня 2011 г. № 838.
Узаемадзеянне ўстановы адукацыі з рэлігійнай арганізацыяй па пытаннях выхавання навучэнцаў у рамках супрацоўніцтва можа быць ініцыявана царкоўнай арганізацыяй або адміністрацыяй установы адукацыі са згоды заснавальніка ўстановы адукацыі. У рамках супрацоўніцтва рэлігійныя арганізацыі (Царква) і ўстановы адукацыі падпісваюць план супрацоўніцтва на навучальны год.
Удзел навучэнцаў у мерапрыемствах, якія праводзяцца сумесна з царкоўнай арганізацыяй у рамках плана выхаваўчай работы ўстановы адукацыі, дапускаецца толькі на падставе пісьмовых заяў навучэнцаў (законных прадстаўнікоў непаўналетніх навучэнцаў). Навучэнцы (законныя прадстаўнікі непаўналетніх навучэнцаў) штогод пісьмова пацвярджаюць сваю згоду на ўдзел у мерапрыемствах, якія праводзяцца сумесна з царкоўнай арганізацыяй.
Формы ўзаемадзеяння і арганізацыі сумесных мерапрыемстваў устаноў адукацыі з прыходамі разнастайныя, гэта:
-тэматычныя сустрэчы, круглыя сталы па духоўна-маральнай тэматыцы;
-інтэрактыўныя формы (дыспуты, дыскусіі, ток-шоў, якія ўяўляюць сабой жывое абмеркаванне тэм, якія хвалююць моладзь);
-удзел у дабрачынных грамадска-карысных і асветніцкіх акцыях;
-моладзёвы валанцёрскі рух, арыентаваны на развіццё міласэрнасці і дабрачыннасці (па аказанні неабходнай дапамогі інвалідам, адзінокім грамадзянам, ветэранам вайны і працы, шэфства над дзіцячымі дамамі, школамі-інтэрнатамі, помнікамі загінулым воінам, па аказанні пасільнай дапамогі ў добраўпарадкаванні прылеглай да храмаў тэрыторыі і г.д.);
-адукацыйная дзейнасць (правядзенне сумесных праектаў, акцый, конкурсаў па даследаванні помнікаў праваслаўнай культуры рэгіёну з мэтай прывіцця даследчых навыкаў, пашырэння і паглыблення інтэлектуальных і пазнавальных магчымасцяў навучэнцаў.
На сённяшні дзень краязнаўчая работа ва ўстановах адукацыі ў галіне праваслаўнага краязнаўства праходіць ў самых розных напрамках:
-дзейнасць аб’яднанняў па інтарэсах ва ўстановах адукацыі;
-правядзенне рэспубліканскіх і рэгіянальных акцый, праектаў, конкурсаў у мэтах вывучэння і даследавання гісторыі Праваслаўя на дадзенай тэрыторыі, даследавання праваслаўных святынь, жыцця і дзейнасці мясцовых святароў розных гістарычных перыядаў, асветнікаў, праваслаўных падзвіжнікаў і святых;
-правядзенне экскурсій, паходаў, экспедыцый, паломніцкіх паездак па святых месцах, краязнаўчых летнікаў сумесна з Беларускай Праваслаўнай Царквой;
-арганізацыя мерапрыемстваў для педагагічных работнікаў.
Для паглыбленага вывучэння культурнай спадчыны Праваслаўя па жаданні навучэнцаў і іх законных прадстаўнікоў прадастаўлена магчымасць наведваць аб’яднанні па інтарэсах, факультатыўныя заняткі.
Сёння ва ўстановах адукацыі функцыянуе каля 1,5 тысячы аб’яднанняў па інтарэсах краязнаўчага накірунку. Праграмы дадзеных аб’яднанняў уключаюць раздзелы праваслаўнае краязнаўства.
У адпаведнсці з тыпавымі праграмамі дадатковай адукацыі турысцка-краязнаўчага профілю распрацоўваюцца праграмы адукацыйнай вобласці краязнаўства з акцэнтам на раздзелы праваслаўнага раязнаўства.
Праграмы выступаюць у якасці своеасаблівага «навігатара» па здабычы ведаў у рамках праваслаўнага краязнаўства, перапрацоўцы інфармацыі і набыцці практыка-арыентаваных уменняў і, як звычайна, прадугледжваюць правядзенне тэарэтычных і практычных заняткаў, дзе тэарэтычныя заняткі – гэта трансляцыя ведаў педагогамі, запрошанымі лектарамі: спецыялістамі той ці іншай галіны, навукоўцамі, прадстаўнікамі рэлігійных арганізацый, творчымі асобамі, а таксама самастойная работа навучэнцаў з рознымі крыніцамі інфармацыі, а практычная частка праграмы прадстаўляе сабой працу з інфармацыйнымі рэсурсамі, падрыхтоўку і ўдзел у разнастайных мерапрыемтсвах, стварэнне выніковых прэзентацый, рэфератаў, дакладаў, наведванне аб’ектаў матэрыяльнай і духоўнай культуры, сварэнне промапрадукцыі (даведнікаў, відэаролікаў, фотаздымкаў, літаратурных замалёвак і г.д.).
Рэалізацыя праграмы патрабуе творчага падыходу, захавання магчымасці мабільнай траекторыі навучання ў выбары форм правядзення заняткаў, адбору аптымальных метадаў і прыёмаў навучання і выхавання.
Прыкладам праграмнага забеспячэння дзейнасці аб’яднанняў па інтарэсах з’яўляецца распрацаваная супрацоўнікамі Рэспубліканскага цэнтра экалогіі і краязнаўства праграма «Праваслаўнае краязнаўства», якая стала асновай для распрацоўкі і выкарыстання праграм па дадзенаму накірунку на рэгіянальных узроўнях.
Ва ўстановах адукацыі краіны па праграмах «Праваслаўнае краязнаўства», «Хрысціянскія каштоўнасці», «Асновы праваслаўнай культуры» і іншых у адукацыйнай вобласці краязнаўства працуюць аб’яднанні па інтарэсах, якія комплексна даследуюць гісторыю, культуру, традыцыі Праваслаўя.
Рэспубліканскім цэнтрам экалогіі і краязнаўства разам з Нацыянальным інстытутам адукацыі і Сінаідальным аддзелам рэлігійнай адукацыі і катэхізацыі Беларускай Праваслаўнай Царквы распрацавана вучэбная праграма факультатыўных заняткаў па краязнаўству «Святыні роднага краю» для навучэнцаў IX- X класаў устаноў агульнай сярэдняй адукацыі, дзе асноўны акцэнт зроблены на праваслаўнае краязнаўства.
У выніку засваення адукацыйнай праграмы праваслаўнага краязнаўства абавязковым павінен быць практычны выхад.
Практычным выхадам дзейнасці аб’яднанняў па інтарэсах можа з’яўляцца:
удзел у конкурсах даследчых работ (на розных узроўнях), у навукова-практычных канферэнцый, выставах і г.д.;
стварэнне мультымедыйных прэзентацый па даследаванай тэме, фільмаў, фотаальбомаў, выданне буклетаў па выніках навуковых даследаванняў па праваслаўнай царкоўнай гісторыі краю;
стварэнне летапісаў царкоўных прыходаў і храмаў;
стварэнне краязнаўчых інфармацыйных даведнікаў, слоўнікаў і г.д.
распрацоўка турысцка-экскурсійных маршрутаў па аб’ектах праваслаўнай культуры (тэматычных экскурсійных маршрутаў) і стварэнне промапрадукцыі аб турыстычных магчымасцях на маршрутах (фатаграфіі, даведачна-інфармацыйныя зборнікі, карты-схемы, буклеты і інш.);
падрыхтоўка юных экскурсаводаў для правядзення экскурсіі па прапанаваных маршрутах;
правядзенне рэкламна-інфармацыйных і прэзентацыйных мерапрыемстваў з мэтай папулярызацыі і захавання гісторыка-культурных аб’ектаў праваслаўнай культуры рэгіёнаў.
Адным з важных накірункаў краязнаўчай дзейнасці з’яўляецца метадычная работа з педагагічнымі работнікамі ўстаноў адукацыі.
Значнае месца ва ўдасканаленні навукова-метадычнага забеспячэння дзейнасці ў рамках праваслаўнага краязнаўства займаюць рэспубліканскія і рэгіянальныя педагагічныя канферэнцыі, форумы, чытанні, семінары, дзе педагогі дзеляцца эфектыўным вопытам работы з навучэнцамі па дадзенаму накірунку.
Асаблівая ўвага надаецца інфармацыйнаму суправаджэнню дзейнасці ў рамках праваслаўнага краязнаўства, асвятленню дзейнасці ў сродках масавай інфармацыі, на афіцыйных інтэрнэт-сайтах устаноў адукацыі, сайтах мясцовых прыходаў, Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь, Беларускай Праваслаўнай Царквы. Рэкамендуецца выкарыстоўваць магчымасці інтэрнэт-сайтаў устаноў адукацыі для размяшчэння інфармацыі аб формах узаемадзеяння, планаваных мерапрыемствах і іх выніках, арганізацыі анлайн-апытанняў па пытаннях духоўна-маральнага выхавання навучэнцаў.
Для абагульнення і распаўсюджвання вопыту супрацоўніцтва ўстаноў адукацыі і Беларускай Праваслаўнай Царквы неабходна шырэй выкарыстоўваць магчымасці рэгіянальных і рэспубліканскіх перыядычных выданняў.
Рэзюмуем вышэйадзначанае.
На сённяшні дзень стаіць важная задача разумна выкарыстоўваць патэнцыял праваслаўных традыцый і каштоўнасцяў у фарміраванні асобы, духоўна-маральным і патрыятычным выхаванні дзяцей і моладзі.
Для рэалізацыі пастаўленых задач неабходна:
аб’яднаць намаганні педагогаў, навучэнцаў, святароў прыходаў, грамадскасці (на розных узроўнях) на аснове супрацоўніцтва і ўзаемадапамогі;
актываваць працу па правядзенні сумесных мерапрыемстваў духоўна-маральнай тэматыкі;
прымяняць актыўныя формы краязнаўчай работы, інфармацыйна-камунікацыйныя метады працы з моладдзю (прэзентацыі ў розных творчых формах, выставы, мадэляванне сітуацый; круглыя сталы, прагляды відэаматэрыялаў з наступным абмеркаваннем духоўна-маральнай тэматыкі, гульні з элементамі трэнінгу, падрыхтоўка мультымедыйных прэзентацый і відэаролікаў, абмеркаванне публікацый СМІ і інш.);
распрацоўваць прпаграмна-метадычную і ствараць інфармацыйную базу дзейнасці аб’яднанняў па інтарэсах па вызначанаму напрамку з наступным выкарыстаннем інфармацыйна-метадычных рэсурсаў ў практыцы;
павышаць прафесійны ўзровень педагогаў-краязнаўцаў з мэтай папаўнення ведаў аб сучасных метадах, формах, методыках, тэхналогіях духоўна-маральнага выхавання дзяцей і моладзі, актыўна папулярызаваць эфектыўны педагагічны вопыт дзейнасці ў рамках праваслаўнага краязнаўства;
шырэй выкарыстоўваць магчымасці супрацоўніцтва Царквы з установамі агульнай, сярэдняй і дадатковай адукацыі ў духоўна-маральным выхаванні падрастаючага пакалення і папулярызаваць вопыт супрацоўніцтва.
oroik.by